بارون

سلام امروز تهران یه بارون خیلی خفن گرفت و منم مثل بچگیهام دویدم تو کوچه تا خیس خالی بشم.قبلا ها مادرم و بابام میومدن و من رو از کوچه میکشیدن تو خونه ولی این دفعه از پشت پنجره نگام کردن.وقتی اومدم تو نگاهشون عوض شده بود.چرا سن که بالا میره آدم کارای بچگیش رو بکنه عجیب میشه؟
خدا چه حالی امشب داد. حال اساسی!کاشکی میتونستم زیر بارون قدم بزنم ولی تا مچ پا آب بالا اومده بود و کتونیم خیس خالی شد.تازه سرما هم خوردم!

کاشکی میشد چندتا خیابون برم اونورتر! رعد و برق شدید بود و بیشتر آدم یاد آهنگ های متال میفتاد ولی زیر بارون این آهنگ از ایلیا منفرد اومد تو سرم:

بارون می زنه روی گونه هام

می باره روی شونه هام بارون

بارون میاره برام یادت رو

گرمیه خاطراتت رو بارون
وای از این گذر دورون

 ای تو بهار من ، ای تو دلدار من

بی تو خزون شده آخره کار من

طی شده عمر من پشت این پنجره

بغض ابر های دل ، ریخته تو حنجره

اگه میخواهید گوش بدید و متن کاملش رو بخونید برید اینجا

جمعه 30بهمن 88